7. ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ
· ΥΛΗ
Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2023
Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2023
ΚΑΛΛΥΝΤΙΚΑ 2018
ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2018
1. Αναπτύξατε τον κύκλο ανάπτυξης των τριχών.
2. Περιγράψατε την ανατομία και την φυσιολογία των ονύχων.
3. Τί γνωρίζετε για τις ψυκτικές κρέμες;
4. Να αναγνωρισθεί και να περιγραφεί η εκτέλεση της παρακάτω συνταγής.
Ακετόνη 94.5
Απ. Νερό 5.0
Άρωμα q.s.
Olealamidopropyl dimethylamine lactate and
palmitamidopropyl dimethylamine lactate
and palmitoleamidopropyl dimethylamine lactate 0.5
ΚΛΙΝΙΚΗ ΦΑΡΜΑΚΟΚΙΝΗΤΙΚΗ 2014 Π
Α’ πρόοδος 2014
1. Στον παρακάτω πίνακα δίνονται οι συγκεντρώσεις στο πλάσμα, που ελήφθησαν μετά από βραδεία ενδοφλέβια έγχυση 13 mg/min ενός φαρμάκου, που απεκκρίνεται αποκλείστηκα με νεφρική κάθαρση στα ούρα.
H ενδοφλέβια έγχυση τερματίστηκε σε 2 ώρες και 2 ώρες μετά από τη διακοπή της έγχυσης ελήφθη ένα δείγμα αίματος και βρέθηκε η συγκέντρωση του φαρμάκου στο πλάσμα να είναι 4.27 μg/ml. Να υπολογίσετε 1) τη συγκέντρωση του φαρμάκου στη σταθερή κατάσταση (Css), 2) τη δόση εφόδου (DL) και 3) το χρονικό διάστημα για την επίτευξη του 95% της Css.
2. Σε έναν ασθενή χορηγούμε δόση 500 mg ενός φαρμάκου, ενδοφλεβίως κάθε οκτώ ώρες. Να υπολογίσετε τη συγκέντρωση του φαρμάκου στο πλάσμα λίγο πριν και αμέσως μετά τη 3η δόση. Να υπολογίσετε τη μέγιστη και την ελάχιστη συγκέντρωση του φαρμάκου στο πλάσμα στη σταθερή κατάσταση. Δίνονται t1/2 = 7 h και V = 20 L.
3. Η βενζυλοπενικιλλίνη επιλέχθηκε να χορηγηθεί με ενδοφλέβια έγχυση σε έναν ασθενή με μηνιγγίτιδα. Ο χρόνος ημίσειας ζωής του αντιβιοτικού στο πλάσμα είναι 30 min και ο όγκος κατανομής V = 15L. α) Να υπολογίσετε το ρυθμό ενδοφλέβιας έγχυσης του αντιβιοτικού, έτσι ώστε η συγκέντρωση στο πλάσμα στη σταθερή κατάσταση να είναι Css = 20 μg/ml. β) Σε πόσο χρονικό διάστημα θα επιτευχθεί το 95% της σταθεροποιημένης κατάστασης με τον παραπάνω ρυθμό έγχυσης του φαρμάκου; γ) Να υπολογίσετε μια κατάλληλη δόση εφόδου που να επιτρέπει την άμεση επίτευξη της συγκέντρωσης του φαρμάκου στο πλάσμα στη σταθερή κατάσταση. δ) Να υπολογίσετε τη συγκέντρωση του φαρμάκου στο πλάσμα μετά από 30 και 60 min θεωρώντας ότι ταυτόχρονα με τη δόση εφόδου ακολουθεί και η ενδοφλέβια έγχυση του φαρμάκου.
4. Σε έναν εθελοντή χορηγήθηκαν 100 mg ενός φαρμάκου με ταχεία ενδοφλέβια χορήγηση και παρατηρήθηκε η παρακάτω σχέση μεταξύ της συγκέντρωσης φαρμάκου στο πλάσμα και χρόνου:
C = 7.1*e-0.3t
5. Σχολιάστε περιληπτικά τις παρακάτω αλληλεπιδράσεις: α) κλοπιδογρέλη/ατορβαστατίνη, β) φλουοξετίνη/αναστολείς MAO, γ) αντισυλληπτικά/αντιβιοτικά, δ) μεθοτρεξάτη/προβενεσίδη, ε) κυκλοσπορίνη/St John’s wort (Hypericum).
6. Αιτιολογήστε ποιά από τις παρακάτω αλληλεπιδράσεις είναι κλινικά σημαντική: α) φαινοβαρβιτάλη/φάρμακο με συντελεστή ηπατικής εκχύλισης Ε = 0.9 και β)φαινοβαρβιτάλη/φάρμακο με συντελεστή ηπατικής εκχύλισης Ε = 0.1. Σχολιάσατε για ποιο φάρμακο θα μεταβληθεί σημαντικά η από του στόματος βιοδιαθεσιμότητα.
7. Σημειώστε με Σ τις σωστές και με Λ τις λανθασμένες δηλώσεις (για όσες δεν είναι σωστές, εξηγήστε γιατί):
α) Όταν όλες οι άλλες φαρμακοκινητικές παράμετροι μένουν σταθερές, όσο βραδύτερος είναι ο ρυθμός απορρόφησης, τόσο μεγαλύτερη είναι η μέγιστη συγκέντρωση του φαρμάκου στο πλάσμα μετά από εφάπαξ χορήγηση από το στόμα.
β) Μετά από εφάπαξ χορήγηση από το στόμα, αύξηση της βιοδιαθεσιμότητας προκαλεί μείωση του χρόνου επίτευξης της μέγιστης συγκέντρωσης του φαρμάκου (Τmax).
γ) Για ένα φάρμακο, που ακολουθεί φαρμακοκινητική 1ης τάξης, το AUC είναι ανάλογο του ποσού του φαρμάκου που απορροφάται.
δ) Όσο ταχύτερος είναι ο ρυθμός απορρόφησης, τόσο μεγαλύτερη είναι η βιοδιαθεσιμότητα.
8. .Σημειώστε με Σ τις σωστές και με Λ τις λανθασμένες δηλώσεις: Κατά τη χρόνια (πολλαπλή) χορήγηση φαρμάκων α) Αν το δοσολογικό μεσοδιάστημα (τ) είναι πολύ μεγαλύτερο από το χρόνο ημίσειας ζωής (t1/2), δε συμβαίνει σημαντική συσσώρευση του φαρμάκου. β) Απαιτούνται πέντε χρόνοι ημίσειας ζωής για την επίτευξη του 50% της συγκέντρωσης στη σταθερή κατάσταση (Css). γ) Αν ένα φάρμακο χορηγείται σε χρονικό μεσοδιάστημα ίσο με το χρόνο ημίσειας ζωής, όταν επιτευχθεί η σταθερή κατάσταση, η Cmax,ss θα είναι διπλάσια από τη Cmin,ss. δ) Η χρήση μιας ενδοφλέβιας δόσης εφόδου μειώνει το χρόνο που απαιτείται για την επίτευξη της σταθερής κατάστασης. ε) Σε ασθενείς με νεφρική δυσλειτουργία το δοσολογικό μεσοδιάστημα θα πρέπει να αυξηθεί κατά τη λήψη βανκομυκίνης.
ΚΛΙΝΙΚΗ ΦΑΡΜΑΚΟΚΙΝΗΤΙΚΗ 2010
Ιανουάριος 2010
1. Στο παρακάτω πίνακα δίνονται οι συγκεντρώσεις στο πλάσμα και στα ούρα, που ελήφθησαν μετά από ταχεία ενδοφλέβια χορήγηση 50mg ενός φαρμάκου:
Να υπολογίσετε τις παρακάτω φαρμακοκινητικές παραμέτρους: α) t1/2, β) kCL, γ) AUC0∞, δ)CL,ε)V,στ)CLR,ζ)Αeκαιη)fe.
2. Ο κύριος I.M., ένας μη καπνιστής ασθενής βάρους 60kg με χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια, πρόκειται να αρχίσει ένα από του στόματος δοσολογικό σχήμα αμινοφυλλίνης (85% σε περιεκτικότητα θεοφυλλίνης). Οι τιμές των φαρμακοκινητικών παραμέτρων για ένα τυπικό πληθυσμό με τη πάθηση αυτή είναι: F = 1.0 (για θεοφυλλίνη), V = 0.5 L/kg, CL = 40 ml/hr/kg. Σχεδιάστε ένα από του στόματος χορηγούμενο δοσολογικό σχήμα θεοφυλλίνης (στα φαρμακεία διατίθεται σε δισκία 100mg και 200mg) για τον ασθενή, έτσι ώστε η συγκέντρωση της θεοφυλλίνης στο πλάσμα να διατηρείται, από την αρχή της θεραπείας, σταθερή και μέσα στο θεραπευτικό έυρος, 10 με 20 μg/ml. Η απορρόφηση της θεοφυλλίνης είναι πλήρης και ταχεία.
3. Ποιες αντιδράσεις υφίστανται τα φάρμακα στο γαστρεντερικό σωλήνα, κατά τη διαδικασία της απορρόφησης τους, οι οποίες μπορούν να οδηγήσουν σε μειωμένη βιοδιαθεσιμότητα. Δώστε και ένα παράδειγμα για κάθε αντίδραση.4. α) Να υπολογίσετε τον όγκο κατανομής της φαινυτοΐνης σε ένα ασθενή με νεφρική ανεπάρκεια. Δίδονται τα παρακάτω φαρμακοκινητικά δεδομένα: 1) για φυσιολογικά άτομα: όγκος κατανομής 45L, ποσοστό σύνδεσης με τις πρωτεΐνες του πλάσματος 89%, 2) για άτομα με νεφρική ανεπάρκεια: ποσοστό σύνδεσης με τις πρωτεΐνες του πλάσματος 76%. β) Να υπολογίσετε το λόγο της ολικής συγκέντρωσης του σαλικυλικού οξέος (pKa = 3) στο στομάχι (pH = 1.2) και στο πλάσμα (pH = 7.4) σε κατάσταση ισορροπίας κατανομής.
5. Σας δίνονται τα παρακάτω δεδομένα φαρμάκων από τα οποία πρέπει να επιλεγεί ο κατάλληλος συνδυασμός (ένα για κάθε πάθηση) για συγχορήγηση, ώστε να υπάρξει το βέλτιστο φαρμακολογικό αποτέλεσμα σε έναν ασθενή με AIDS, που εμφανίζει υπερλιπιδαιμία και θρόμβωση.
Αντι – υπερλιπιδαιμικά:
Ι. Η φλουβαστατίνη μεταβολίζεται από το CYP2C9 και συνδέεται σε ποσοστό >99% με τις πρωτεΐνες του πλάσματος.
ΙΙ. Η σεριβαστατίνη μεταβολίζεται κυρίως από το CYP3A4 και συνδέεται σε ποσοστό >99% με τις πρωτεΐνες του πλάσματος.
Αντι – θρομβωτικά:
Ι. Η βαρφαρίνη μεταβολίζεται από το CYP2C9 και συνδέεται σε ποσοστό >99% με τις πρωτεΐνες του πλάσματος.
Αναστολείς της πρωτεάσης του ιού του HIV:
Ι. Ριτοναβίρη
ΙΙ. Σανκουϊναβίρη
ΙΙΙ. Ινδιναβίρη
Εξηγήσατε τον προτεινόμενο συνδυασμό χορήγησης. Συζητήστε επίσης το αποτέλεσμα της επιπρόσθετης λήψης χυμού γκρέιπφρουτ από τον συγκεκριμένο ασθενή (ενδείκνυται ή όχι η λήψη και γιατί;).6. α) Αναπτύξατε το ρόλο της P-gp και του CYP3A4 στη βιοδιαθεσιμότητα και το φαρμακολογικό αποτέλεσμα φαρμάκων και φυτοθεραπευτικών. β) Σχολιάστε με φαρμακοκινητικούς όρους τα παρακάτω:
Ι. Απόσυρση της σεριβαστατίνης το 2001.
ΙΙ. Απόσυρση της ροφεκοξίμπης το 2004.
ΙΙΙ. Η χορήγηση της κλαριθομυκίνης μπορεί να οδηγήσει σε επιμήκυνση του επάρματος QT και στην εκδήλωση ταχυαρρυθμιών, γεγονός που σχετίζεται με την τροποποίηση της λειτουργίας του καναλιού ιόντων hKCNE2.
7. Σε ηλικιωμένο ασθενή 75 ετών με τη νόσο του Alzheimer που ήταν χρόνιος καπνιστής χορηγήθηκε η συνιστώμενη δοσολογία του φαρμάκου τακρίνη και δεν παρατηρήθηκε φαρμακολογικό αποτέλεσμα. Αντίθετα, του χορηγήθηκε η δονεπεζίλη και ο ασθενής αποκρίθηκε. α) Σχολιάστε τα αποτελέσματα των δύο φαρμάκων. Ακόμα συζητήστε με ποιο τρόπο θα μπορούσε να βελτιωθεί το αποτέλεσμα της τακρίνης στο συγκεκριμένο ασθενή, χωρίς να υπάρξει αλλαγή φαρμάκου. β) Συζητήστε επίσης το αποτέλεσμα της λήψης από το συγκεκριμένο ασθενή ενός από τα παρακάτω φάρμακο: παροξετίνη, σετραλίνη, ρισπεριδόνη, θειοριδαζίνη ή φλουβοξαμίνη στη περίπτωση που λαμβάνεται είτε τακρίνη, είτε δονεπεζίλη.
ΚΛΙΝΙΚΗ ΦΑΡΜΑΚΟΚΙΝΗΤΙΚΗ 2005
Ιούνιος 2005
1. Ένας πρόσφατα εγχειρισμένος ασθενής με βαλβιδοπάθεια, ρυθμίστηκε με πολλαπλή από του στόματος χορήγησης βαρφαρίνη και εμφάνισε φυσιολογικές τιμές του χρόνου προθρομβίνης. Μετά από ένα μήνα, ο ασθενής χρειάστηκε να λάβει για 2 εβδομάδες και ένα άλλο φάρμακο για την αντιμετώπιση κάποιας ασθένειας. Στο τέλος της θεραπείας με το δεύτερο φάρμακο, μετρήθηκε ο χρόνος προθρομβίνης και βρέθηκε ίσος με αυτόν πριν από τη χορήγηση του δεύτερου φαρμάκου. Επίσης, ελήφθησαν δείγματα αίματος ακριβώς πριν από τη χορήγηση της βαρφαρίνης και οι συγκεντρώσεις της βαρφαρίνης στο πλάσμα βρέθηκαν να είναι σημαντικά μεγαλύτερες από τις αντίστοιχες πριν από τη χορήγηση του δεύτερου φαρμάκου. Να εξηγήσετε ποιο ήταν το δεύτερο φάρμακο, ποια η ασθένεια για την οποία χορηγήθηκε, αν υπήρξε αλληλεπίδραση και αν ήταν κλινικά σημαντική μεταξύ των δύο φαρμάκων και ποιος ήταν ο μηχανισμός της αλληλεπίδρασης.
2. Η σιμετιδίνη είναι ένας ανταγωνιστής των Η2 – υποδοχέων της ισταμίνης, που χρησιμοποιείται στη θεραπεία του πεπτικού έλκους. Η μέση δόση της σιμετιδίνης είναι 300mg κάθε 6 ώρες. Η νεφρική κάθαρση της σιμετιδίνης είναι το 75% της ολικής κάθαρσης. Ποιά είναι η κατάλληλη δόση της σιμετιδίνης σε έναν ασθενή με 20% της φυσιολογικής νεφρικής λειτουργίας; Ποιά θα είναι η Cmax,ss και ποιά η Cmin,ss που θα επιτευχθεί με τη δόση που συστήνετε, όταν η σιμετιδίνη απορροφάται ταχέως; Δίνονται F = 0.6, V = 70L, t1/2 =1.9h.
3. Η ολική συγκέντρωση στο πλάσμα ενός φαρμάκου που συνδέεται με τις πρωτεΐνες του πλάσματος κατά 99% είναι 100μg/ml. Να υπολογίσετε την ολική συγκέντρωση του φαρμάκου στο πλάσμα, καθώς και τη μεταβολή (%) της ελεύθερης συγκέντρωσης του όταν χορηγηθεί ένα άλλο φάρμακα, που εκτοπίζει το πρώτο από τις θέσεις σύνδεσής του με τις πρωτεΐνες του πλάσματος, έτσι ώστε να συνδέεται πλέον κατά 97%. Υποθέστε ότι το συνδεδεμένο φάρμακο κατανέμεται αποκλειστικά στο πλάσμα (όγκος πλάσματος 3L) και δε συνδέεται στους ιστούς και πως το ελεύθερο φάρμακο κατανέμεται στο συνολικό νερό του σώματος (όγκος 42L). Ποιο είναι το % ποσοστό του ελεύθερου φαρμάκου στο σώμα πριν και μετά τη χορήγηση του δεύτερου φαρμάκου;
4. Σε έναν επιληπτικό ασθενή χορηγήθηκε από το στόμα ένα δισκίο 300mg ενός αντιεπιληπτικού φαρμάκου και οι συγκεντρώσεις του στο πλάσμα, που προσδιορίστηκαν σε διάφορα χρονικά διαστήματα δίνονται στον παρακάτω πίνακα. Να υπολογίσετε τις παρακάτω φαρμακοκινητικές παραμέτρους: i) t1/2ab, ii) t1/2el, iii) tlag και iv) CL και να σχεδιάσετε ένα κατάλληλο δοσολογικό σχήμα (δόση εφόδου, δόση συντήρησης, χρονικό μεσοδιάστημα) για τη χρόνια χορήγηση του φαρμάκου από το στόμα στον ασθενή. Το φάρμακο απορροφάται πλήρως (100%) όταν χορηγείται από το στόμα, η θεραπευτική περιοχή των συγκεντρώσεων του στο πλάσμα κυμαίνεται μεταξύ 7.5 και 15 mg/L και στο εμπόριο κυκλοφορούν δισκία 300mg.
5. Αναλύστε και εξηγήστε πως και γιατί εμφανίζονται σε ασθενείς – και μόνο σε ορισμένες περιπτώσεις – προβλήματα στη φαρμακευτική αγωγή (ADRs ή μη φαρμακολογικό αποτέλεσμα) κατά τη σύγχρονη λήψη χυμού γκρέιπφρουτ ή φυτοθεραπευτικών σκευασμάτων με φάρμακα. Παρουσιάστε τουλάχιστον τέσσερα παραδείγματα χορήγησης φαρμάκων, που εμπίπτουν σε αυτή τη κατηγορία.
6. Πρόσφατα, το 2004, αποσύρθηκε από τη κυκλοφορία η ροφεκοξίμπη, ενώ το 2001 είχε αποσυρθεί η σεριβαστατίνη. Αφού εξηγήσετε τους λόγους απόσυρσης αυτών των συγκεκριμένων φαρμάκων, συζητήστε πως αξιοποιείται αυτή η γνώση κατά τη συγχορήγηση φαρμάκων με τους αναστολείς της χολινεστεράσης ( τακρίνη, ριβαστιγμίνη, δονεπεζίλη, γαλανταμίνη) για την αποφυγή ADRs κατά τη κλινική πράξη.
7. Προσδιορίστε και αναλύσατε τους παράγοντες που μπορούν να οδηγήσουν σε αλληλεπίδραση δύο συγχορηγούμενα φάρμακα στο επίπεδο της πρωτεϊνικής σύνδεσης. Δώσατε παραδείγματα.
ΚΛΙΝΙΚΗ ΦΑΡΜΑΚΟΚΙΝΗΤΙΚΗ 2015
Ιούνιος 2015
1. Για την ανάλυση της δοσοεξαρτώμενης πρωτεϊνικής σύνδεσης των φαρμάκων γίνεται συσχέτιση των τιμών KD και [D] σε σχέση με τις θεραπευτικές συγκεντρώσεις στο πλάσμα και το ρυθμό χορήγησης των φαρμάκων. Εξηγήστε σχολιάζοντας αυτά τα δεδομένα για τα φάρμακα: α) βαλπροϊκό οξύ, β) σαλικυλικό οξύ, γ) βαρφαρίνη, δ) θειοπεντάλη και ε) διαζοξείδιο.
2. α) Πώς συνδέεται η λειτουργία του ήπατος και των νεφρών με τη συγκέντρωση των πρωτεϊνών του πλάσματος; β) Πότε μεταβάλλεται η KDapp στις αλληλεπιδράσεις εκτόπισης φαρμάκων στο επίπεδο πρωτεϊνικής σύνδεσης στο πλάσμα; γ) Πότε μπορεί να υπάρξει φαρμακοκινητική αλληλεπίδραση στο επίπεδο της πρωτεϊνικής σύνδεσης στο πλάσμα;
3. α) Σχολιάστε ένα παράδειγμα φαρμάκου, όπου η εναντιομέρεια εμπλέκεται στην επιτυγχανόμενη πρωτεϊνική σύνδεση στην αλβουμίνη και ένα δεύτερο όπου αφορά την AAG. β) Παράγοντες που θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψιν κατά τη συνταγογράφηση φαρμάκων, ιδιαίτερα για τα ηλικιωμένα άτομα. γ) Οι υψηλές συγκεντρώσεις του ακετυλοσαλικυλικού οξέος ή/και της γλυκόζης στο πλάσμα επηρεάζουν την πρωτεϊνική σύνδεση των φαρμάκων. Εξηγείστε πως και στη συνέχεια δώστε δύο παραδείγματα φαρμάκων ανά περίπτωση των οποίων η πρωτεϊνική σύνδεση επηρεάζεται εξαιτίας αυτού του γεγονότος.
4. α) Ποιά φάρμακα και γιατί επηρεάζονται στο επίπεδο του ηπατικού μεταβολισμού λόγω καπνίσματος, αυξημένων επιπέδων καφεΐνης, ή χρόνιας λήψης αλκοόλ. β) Συσχέτιση του εντερικού μεταβολισμού των φαρμάκων, με την ηπατική ροή του αίματος (QH), τη βιοδιαθεσιμότητα (F) καθώς και τον ηπατικό μεταβολισμό (CLint).
5. Εξηγείστε τις αλληλεπιδράσεις: α) διγοξίνη με ταλινολόλη, β) κυκλοσπορίνη με κετοκοναζόλη, γ) σεριβαστατίνη με γκεμφιβροζίλη, δ) σανκουϊναβίρη με γανσικλοβίρη, ε) αμιωδαρόνη με γκρέιπφρουτ, στ) ομεπραζόλη με St John’s wort, ζ) τακρίνη με φλουβοξαμίνη, η) τακρίνη με κετοκοναζόλη και θ) διπυριδαμόλη με St John’s wort.
6. Σε τέσσερις ασθενείς που διαγνώστηκαν με κατάθλιψη έγινε γονοτυπικός έλεγχος για τα γονίδια CYP2C19 και CYP2D6, οπότε διαπιστώθηκε ότι:
Ο ασθενής Νο 1 έχει κανονικό μεταβολισμό για το CYP2C19 και πτωχό μεταβολισμό για το CYP2D6.
Ο ασθενής Νο 2 έχει πτωχό μεταβολισμό τόσο για το CYP2C19, όσο και για το CYP2D6.
Ο ασθενής Νο 3 έχει πτωχό μεταβολισμό για το CYP2C19 και υπερδραστικό για το
CYP2D6.
Ο ασθενής Νο 4 έχει κανονικό μεταβολισμό για το CYP2C19 και υπερδραστικό για το
CYP2D6.
Τα διαθέσιμα αντικαταθλιπτικά φάρμακα είναι η αμιτριπτυλίνη (μεταβολίζεται από το CYP2C19 και το CYP2D6), η σερτραλίνη (αναστολέας του CYP2D6), η θειοριδαζίνη
(υπόστρωμα του CYP2D6) και η φλουοξετίνη (αναστολέας του CYP2C9, CYP2C19 και CYP2D6). Να προτείνετε τη χορήγηση δύο φαρμάκων για κάθε έναν ασθενή, ενώ λαμβάνοντας υπόψιν το γονότυπο και τα δεδομένα των φαρμάκων να εξατομικεύσετε τη δοσολογία τους με την εξής παραδοχή: α) συνιστώμενη δόση, β) αυξημένη κατά 25%, 50%, 75% ή 100% δόση, γ) μειώμενη κατά 25%, 50% ή 75% δόση.
7. Στη μαθηματική έκφραση F = Fa x Fg x Fh εξηγείστε τη σημασία των φαρμακοκινητικών όρων και στη συνέχεια περιγράψτε ποια κρίσιμα μόρια εμπλέκονται καθοριστικά σε αυτές τις διαδικασίας.
8. Δώστε την έννοια της κάθαρσης, του όγκου κατανομής και του χρόνου ημίσειας ζωής και τη σχέση μεταξύ τους για το φαρμακολογικό αποτέλεσμα (ασφάλεια και αποτελεσματικότητα). Χρησιμοποιήστε δύο παραδείγματα φαρμάκων.
ΚΛΙΝΙΚΗ ΦΑΡΜΑΚΟΚΙΝΗΤΙΚΗ 2014
Ιούνιος 2014
1. Μετά από του στόματος χορήγησης μιας εφάπαξ δόσης 500 mg ενός αντιβιοτικού, που είναι100% βιοδιαθέσιμο από το στόμα, ελήφθησαν τα παρακάτω δεδομένα:
Να υπολογίσετε τα παρακάτω: t1/2ab, t1/2el, CL, V και tlag.
2. Η σιπροφλοξασίνη έχει βιοδιαθεσιμότητα 70% όταν λαμβάνεται από το στόμα. Μετά από του στόματος χορήγηση μιας δόσης 500mg μόνο τα 175mg απεκκρίνονται χημικά ανέπαφα στα ούρα. Αν η μέση δοσολογία που χορηγείται σε ασθενής με φυσιολογική νεφρική λειτουργία είναι 500mg κάθε 12 ώρες, ποιά είναι η κατάλληλη δοσολογία για έναν ασθενή με μόνο 10% της φυσιολογικής νεφρική λειτουργίας; Ποιά είναι η μέση συγκέντρωση στη σταθερή κατάσταση σε έναν ασθενή με φυσιολογική νεφρική λειτουργία που λαμβάνει 500mg κάθε 12 ώρες και ποιά σε έναν ασθενή με μόνο 10% της φυσιολογικής νεφρικής λειτουργίας που λαμβάνει τη δοσολογία που εσείς συστήνετε; Δίνονται: V = 140L και t1/2 = 4.2 h.
3. Στην αγορά κυκλοφορούν αρκετά από του στόματος χορηγούμενα σκευάσματα παρακεταμόλης, που διαφέρουν μόνο στο ρυθμό αποδέσμευσης και στο ρυθμό απορρόφησης του φαρμάκου. Η σταθερά του ρυθμού απορρόφησης για 4 διαφορετικά σκευάσματα παρακεταμόλης είναι 0.35, 0.6, 1.0 και 1.8 h-1, αντίστοιχα. Αιτιολογήστε ποιο από τα παραπάνω φαρμακευτικά προϊόντα θα συστήνατε για τη ταχεία θεραπευτική αντιμετώπιση της κεφαλαλγίας. Δίνονται: k = 0.3 h-1, F = 1, V = 1 L/kg.
4. Μια Css = 17μg/ml μετρήθηκε με το αντιβιοτικό κεφραδίνη που χορηγήθηκε με ενδοφλέβια έγχυση σε 9 ενήλικες άνδρες εθελοντές (μέσο βάρος σώματος 71.7 kg) και με ρυθμό έγχυσης 5.3 mg/kg/h για 4 ώρες. α) Υπολογίσατε την ολική κάθαρση. Μετά τη διακοπή χορήγησης του φαρμάκου η συγκέντρωση της κεφραδίνης στο πλάσμα έπεσε σε 1.5 μg/ml, 6.5 ώρες μετά την έναρξη της έγχυσης. β) Υπολογίστε το χρόνο ημίσειας ζωής και τον όγκο κατανομής. Η κεφραδίνη απεκκρίνεται πλήρως χημικά αμετάβλητη στα ούρα και μελέτες έχουν δείξει πως ταυτόχρονη χορήγηση πρεβενεσίδης προκαλεί αύξηση της συγκέντρωσης της κεφραδίνης στο πλάσμα. γ) Ποιος είναι ο πιθανός μηχανισμός της αλληλεπίδρασης αυτής της προβενεσίδης με την κεφραδίνη
5. Ένα αντιεπιληπτικό φάρμακο χορηγήθηκε ως: 1) ταχεία ενδοφλέβια εφάπαξ δόση και 2) με σταθερό ρυθμό ενδοφλέβιας έγχυσης. Οι συγκεντρώσεις του φαρμάκου στο πλάσμα δίνονται:
Απαντήσατε στις παρακάτω ερωτήσεις: α) Ποιά είναι η Css; β) Σε πόσο χρόνο θα επιτευχθεί το 95% της Css; γ) Ποιά είναι η CL; δ) Ποιά είναι η συγκέντρωση 4 ώρες μετά τη διακοπή της έγχυσης; (Η έγχυση διακόπηκε μετά από 4 ώρες.) ε) Ποιος είναι ο ρυθμός ενδοφλέβιας έγχυσης για έναν ασθενή βάρους 75kg για να διατηρήσει μια Css = 10μg/ml; στ) Ποιά είναι η συγκέντρωση στο πλάσμα 4 ώρες μετά από μία ενδοφλέβια δόση 1.0 mg/kg , που ακολουθείται από σταθερό ρυθμό ενδοφλέβιας έγχυσης 0.2 mg/kg/h.
6. Σχολιάσατε τις παρακάτω αλληλεπιδράσεις φαρμάκων: i) αλκοόλη/μετρονιδαζόλη, ii) ιμιπενέμη/σιλαστατίνη, iii) τερφεναδίνη/κλαριθομυκίνη, iv) καπτοπρίλη/αμυλορίδη και v) αλενδρονάτη/μεταλλικό νερό.
ΚΛΙΝΙΚΗ ΦΑΡΜΑΚΟΚΙΝΗΤΙΚΗ 2016
Ιούνιος 2016
Ερώτηση 1: Σχολιάστε τις παρακάτω αλληλεπιδράσεις κατά τη συγχορήγηση:
Ασπιρίνης και Βαρφαρίνης
Τακρίνη και Φλουβοξαμίνη
Ομεπραζόλη και St. John’s Wort
Κυκλοσπορίνη και Κετοκοναζόλη
Διπυριδαμόλη και St. John’s Wort
Γκριζεοφλουβίνη και St. John’s Wort
Τακρίνη και Κετοκοναζόλη
Ερώτηση 2: Περιγράψτε τους παράγοντες που επιδρούν ώστε μερικά μόρια να δρουν ως επαγωγείς σε συγκεκριμένα ισοένζυμα των CYPs (εκλεκτικότητα). Σχολιάστε το παράδειγμα του καπνού.
Ερώτηση 3: Περιγράψετε πως σχετίζεται η συγκέντρωση στη σταθερή κατάσταση (Css) με τους παράγοντες F, τ, CL, Fu, Clint, EH και QH. Υποθέστε ότι κάθε ορά μειώνεται ένας από τους παραπάνω παράγοντες και οι υπόλοιποι παραμένουν σταθεροί, πώς θα επηρεάσει αυτό την Css κάθε φορά;
Ερώτηση 4: Συσχετίστε τον όγκο κατανομής ενός φαρμάκου (Vd) με την λιποφιλικότητά του και με την ικανότητά του να συνδέεται με τις πρωτεΐνες του πλάσματος. Σχολιάστε συγκεκριμένα για τα παρακάτω: διγοξίνη, αμιωδαρόνη, γενταμυκίνη και ηπαρίνη.
Ερώτηση 5: Σχολιάστε την απομάκρυνση ορισμένων φαρμάκων μέσω χολικής έκκρισης και της εντεροηπατικής κυκλοφορίας (σε φυσιολογικό ήπαρ, σε άτομο με χρόνια ηπατική ασθένεια και με ηπατική κίρρωση).
Ερώτηση 6: Στην εξίσωση F = Fa x Fg x Fh εξηγείστε τη σημασία των φαρμακοκινητικών όρων και περιγράψτε πως μεταβάλλεται η F (αυξάνεται ή μειώνεται) σε αλλαγή της δράσης των CYP3A4 και της P-gp από φάρμακα.
Ερώτηση 7: Συζητείστε στην πορεία ανακάλυψης της ινδιναβίρης τις φαρμακοκινητικές παραμέτρους που αξιοποιήθηκαν.
Ερώτηση 8: Συζητείστε παραδείγματα φαρμάκων που η αξιοποίηση των δεδομένων γενετικού πολυμορφισμού οδήγησαν σε μείωση εμφάνισης των ανεπιθύμητων ενεργειών (ADRs) και συσχετίστε τα με φαρμακοοικονομικά στοιχεία.
Ερώτηση 9: Συζητείστε με φαρμακοκινητικούς όρους την απόσυρση της σεριβαστατίνης το 2001 και την απόσυρση της ροφεκοξίμπης το 2004.
Η΄ 2.ΚΛΙΝΙΚΗ ΦΑΡΜΑΚΟΚΙΝΗΤΙΚΗ
2. ΚΛΙΝΙΚΗ ΦΑΡΜΑΚΟΚΙΝΗΤΙΚΗ
· ΘΕΜΑΤΑ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ
· ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ
· ΥΛΗ
· ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
ΚΛΙΝΙΚΗ ΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΑ- ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ 2016 ΙΙΙ
Σεπτέμβριος 2016
1. Κύκλος ζωής του ιού της ηπατίτιδας B.
2. Ηπαρίνη: μηχανισμός δράσης, ανεπιθύμητες ενέργειες και αντίδοτα.
3. Μοντελουκάστη, εξενατίδη, σαλμετερόλη, ομεπραζόλη, μεθιμαζόλη: μηχανισμός δράσης των παραπάνω φαρμάκων, χρήσεις.
4. Φάρμακα για κεφαλαλγίες.
ΚΛΙΝΙΚΗ ΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΑ- ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ 2016 Ι
Ιανουάριος 2016
1. Ριμπαβιρίνη, μετφορμίνη, υδροξυουρακίλη, προπυλθειοουρακίλη, νατριούχος μοντελουκάστη: ποιος ο μηχανισμός δράσης και που χρησιμοποιούνται τα παραπάνω φάρμακα;
2. Θεραπεία πεπτικού έλκους.
3. Εμβόλια που χρησιμοποιούνται στις ηπατίτιδες Α , Β και C.
4. Ρόλος των προσταγλανδινών στους μηχανισμούς πήξης του αίματος.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
-
ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 24 Πολλαπλής 1. Τι είναι το μερκουρόχρωμα 2. Ιατρικός σάπωνας 3. Ποιο δεν είναι αραιωτικό μέσο 4. Ποια επικάλυψη κάνει τα... -
Εξετάσεις άσκησης επαγγέλματος φαρμακοποιού Έλεγχος Φαρμάκων – Ελληνική Φαρμακοποιία-Φαρμακοτεχνία ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 24 1 Ο Μέρος εξέτασης [4 ερωτήσ...
-
Εξετάσεις άσκησης επαγγέλματος φαρμακοποιού ΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΑ ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 24 Σωστό-Λάθος με αιτιολόγηση [20 μονάδες] 1. Η σιταλοπράμη χρησιμοποιείτ...